Verslag van de kanocursus voorjaar 2019 geschreven door Eef

Met een lach de Kano in . . . . . . . . .

 

Lesdag 1.

 

Voor sommige mensen is het misschien nog wat vroeg maar de meeste cursisten zijn toch netjes op tijd aanwezig voor onze 1ste cursus dag, een cursus waar ik met gemengde gevoelens aan begin.

 

Mijn naam is Eef en ik heb mij een week geleden opgegeven voor een cursus kanovaren, nou en zal je denken . . . . . want laten we wel wezen, zo bijzonder kan dat peddelen in zo’n plastic wortel niet zijn toch!

Gelukkig heb ik een dochter die met mij aan dit 6 daagse water experience mee doet, Rilana is haar naam en ook zij is gespannen want wij hebben zo onze bedenkingen hoe te moeten handelen wanneer je met een kano omslaat. Nou mensen, ik kan u verzekeren en je verwacht het niet maar het valt allemaal enorm mee wanneer je omkiept.

 

Rigo Heldoorn is onze instructeur en hij blijkt alle benodigde papieren in bezit te hebben om ons op een gedegen manier de beginselen van het kanovaren bij te brengen, we beginnen met een kennismakingsronde (ook een mooi woord voor scrabble) en het blijkt dat de 8 cursisten welke zich opgegeven hebben stuk voor stuk een andere beweegreden hebben waarom zij meedoen. De één wil misschien wel aan wildwatervaren meedoen en dan heb je nog iemand die het wel leuk vind om aan kanopolo deel te nemen, oh ja . . . . . je kunt ook gewoon heel rustig in een Canadees gaan varen.

Een Canadees vraagt u zich af?

Jawel hoor een Canadees, dat is een meer open en grotere kano (sorry Mark voor mijn niet technische uitleg) waar je meer ruimte om je heen hebt en waarbij je maar met 1 peddel roeit.

Ikzelf wil eigenlijk alleen maar weten hoe ik uit een kano kom wanneer dat ding omslaat en dat wil ik weten omdat ik plannen heb om naar Noorwegen te gaan en EEN KEER in een kano (of misschien toch in een Canadees) op zo’n Fjord te varen.

Onder de deelnemers zijn ook 2 jeugdige jongens die wat in de 2de week al blijkt het kanovaren vlot onder de knie hebben, ze maken snelheid, ze beheersen de slagen en de oefeningen die nodig zijn om weer boven water te komen (zittend in de kano) in een mum van tijd en dat geeft mij de moed om nog een schepje erboven op te doen want ik wil natuurlijk niet achter blijven.

 

De 1ste zondag bestaat niet alleen uit kennis maken met de groepsleden maar ook met het materiaal en het bij elkaar pakken van de kano, peddel, spatzeil en niet te vergeten (eigenlijk het aller belangrijkste) je zwemvest, zonder zwemvest ga je niet het water op. HEEL BELANGRIJK . . . . . . . . . dus.

Rigo vertelt ons in alle rust waar we op moeten letten en doet samen met enkele verenigingsleden (vrijwilligers die op zijn komen draven om ons wegwijs te maken in het kanovaren) voor hoe wij vanaf de veilige waterkant in de kano moeten stappen, ik heb kano nummer 2.

Tjonge, wat een knoepert van een kano is dit zeg ik tegen mijn dochter die (natuurlijk) een paarse kano uitgekozen heeft en met een zwierige zwaai in de paarse wortel glijd en mij het nakijken geeft. Het lijkt wel of ik de grootste kano heb die men kon vinden, kan dat iets te maken hebben omdat ik iets of wat een grote jongen ben!!!!

 

Even is het onwennig om niet je voeten maar je peddel te (moeten) gebruiken om je te behoeden van het omslaan, want het wiebelt een beetje. Dat wiebelen is van vrij korte duur en voor de groep het in de gaten heeft zijn we al ruim 100 meter verder en doen we oefeningen waarvan ik dacht dat we die pas in de 2de of 3de les krijgen, ik begin het leuk te vinden. DAAR IS HET TOCH OOK OM TE DOEN GEWEEST . . . . . . .

 

In een mum van tijd zijn de 2 lesuren van vandaag voorbij en hebben we onder het genot van een bakkie leut een gezellige evaluatie of heet dat in nautische termen een na(t)gesprek.

 

Lesdag 2.

 

Vandaag zijn we niet in Ulft bij het Clubhuis maar in Varsseveld bij het zwembad waar we heerlijk in het warme water mogen oefenen, wel wat anders dan die koude temperatuur en de regen van vorige week.

We leren vandaag dezelfde stof als vorige week met daarbij ook het proberen om niet om te slaan door met de peddel tegendruk op het water te geven zodat je het omslaan voorkomt (de lage steun), natuurlijk gaat dat niet bij iedereen meteen van een leien dakje wat hilarische momenten oplevert.

 

Ik krijg Henk als maatje toegewezen, Henk is denk ik van mijn leeftijd (ik zal niet zeggen hoe jong of oud ik ben om niemand tegen de peddel te slaan) en het klikt direct al. Wij moeten om de beurt omslaan en in de boot uhh kano blijven, vervolgens gaat de ander met de punt van zijn kano naar de drenkeling zodat die zich aan de punt op kan drukken en zo weer overeind komt en met een BIG SMILE op zijn gezicht weer verder kan varen. Oh ja had ik al over hilarische momenten gesproken, voordat Rigo uitgelegd heeft wat de bedoeling is lig ik al ondersteboven in het water naar de tegels te koekeloeren en voordat ik het weet glijd ik uit de kano. Ik lijk wel een briefje van honderd in de handen van mijn vr…… nou ja je vat hem.

 

Het duurt even voordat ik al het water uit mijn kano heb maar dan stijgt het water in het bad direct weer met een paar centimeter, maar dan kan het eindelijk gebeuren. Henk is bij mij in de buurt en ik stuur mijn kano punt naar het toe, Henk heeft zich zojuist vrijwillig ondersteboven gegooid en klopt 3 maal op de zijkant van de kano ter teken dat hij wel wat hulp kan gebruiken. Ik stuur als een ervaren Waterman de punt van mijn kano naar de plek waar de handen van Henk zijn en hij klampt zich daaraan vast, als een volwaardig jongleur richt hij zich op en met de lovende woorden van instructeur Rigo mag ik het gaan proberen. Dankzij Henk lukt het mij om dit keer met kano en al overeind te komen, het enige manco is dat ik mijn bril moet opduiken want die is als een kernonderzeeër naar de diepte gezonken.

 

Ook deze lesuren verlopen vlot en als afsluiting gaan we nog even met een tennisbal wat spelen, wel in de kano natuurlijk hè zo doen we tijdens het spel wat we in de les geleerd hebben. De les wordt steeds leuker.

 

 

 

 

Lesdag 3.

 

Vandaag zijn we weer in Ulft, de thuis basis van Roei en Kanovereniging Het Anker.

Zoals gebruikelijk pakken wij onze kano’s en toebehoren om na een korte opwarming van de spieren aan de instructeur te laten zien wat we onthouden hebben van onze vorige lessen.

Het instappen, het spatzeil vlot bevestigen, het gaat allemaal als vanzelf. Rigo memoreert zelfs dat hij nog niet eerder een groep les heeft gegeven waarbij het allemaal zo vlot verliep . . . maar natuurlijk Rigo. Dat is echt waarJ!!

 

Op het water leren we steeds meer en de groep is inderdaad vlot van begrip en zo vergaat ook vandaag de les voorspoedig en sluiten wij de dag af met een spelletje . . . . ja, hoe noem is dit spel eigenlijk is het handbal, gewoon overgooien of . . . . afijn, we vermaken ons en tot grote hilariteit neemt Addie een duik in het niet al te schone water van de Oude IJssel. Ondanks het bulderende lachen van ons is een ieder alert en kijkt men onze IJssel meermin goed uit de kano komt, snel naar binnen en droge maar vooral warme kleding aan is het devies.

 

Na het opruimen van de kano’s en dergelijke zien wij elkaar weer in de mooie en ruime verenigingskantine, het hele gebouw dus ook de kantine is pas enkele jaren in gebruik. De kleedruimtes moeten nog gerealiseerd worden maar daar zijn de plannen al in een gevorderd stadium, alleen nog even bouwen!!!!

 

Lesdag 4.

 

Op verzoek van Rigo zijn een aantal cursisten in Ulft om alle kano’s en verdere benodigdheden in de auto’s en op de kano aanhanger te laden gekomen, vandaag gaan we weer het warme water van het Varsseveldse zwembad in en dat vind Addie helemaal geen straf na de onvrijwillige duikeling van vorige week.

 

Ook nu zijn er weer vrijwilligers gekomen en er gaan niet alleen kano’s mee maar ook een Canadees, en dan heb ik het niet over eentje die met een paspoort de grens is overgekomen maar een soort van uitgeholde boomstam waar je heel veel spul in kwijt kunt. Je kent ze wel van TV, waar de indianen en de Trappers zich in verplaatsten waarin je op je knieën kunt zitten of gewoon op een soort van stoeltje.

Mark is hier de specialist in en tijdens onze les doet hij lekker zijn ding en laat zien dat het varen met een Canadees best heel Cool is, ik krijg er direct zin in om “Eine Heise Runde Zu Machen“!

 

Deze 4de lesdag word besteed aan “Kanten – Kanten – Kanten” bij het scheef gaan met de kano (dus net alsof je omkukelt, rechts of links maakt niet uit) vangt men zich op door de peddel met de vlakke kant op het water oppervlek te douwen, zo geeft men tegen kracht en blijf je overeind. Het valt mij op dat de jeugd het direct al onder de knie (of in de peddel) heeft, ik moet toch de nodige keren oefenen om het gewenste resultaat te krijgen maar ach het is 24 graden en het water wellicht nog warmer dus “No Worries Mate”.

 

Iedereen is enthousiast over deze les en in het bijzonder over de gehele cursus, en zo eindigen wij ook deze keer met water(kano)polo weliswaar zonder Henk want hij heeft last van een oude spier blessure welke opspeelt.

De groep vermaakt zich overduidelijk en wanneer er iemand min of meer geholpen door Rigo (on)vrijwillig in het water beland blijken de lachspieren het zwaar te hebben.

 

 

 

 

Lesdag 5.

 

Het is de laatste dag van deze cursus, althans in Nederland want wij gaan volgende week naar Duitsland en wel naar “Berghäuschensweg, 41468 Neuss, Duitsland” waar wij op de Erft gaan wildwatervaren, maar dat is volgende week pas. Vandaag hebben we de keuze om in de kano of in de Canadees te gaan varen.

Ik kies voor de Canadees en dat doet mijn dochter ook dus wij stappen onder toeziend oog van Mark in een Canadees en krijgen instructie om niet te gaan harken maar het allemaal rustig aan te doen en te genieten.

Het valt mij op dat ik nu pas zie dat er ganzen huizen in de tuinen die aan het water grenzen, goh is dit het Zwitserleven gevoel?

 

Mark verteld ons wat er wel en niet mogelijk is met een Canadees en hoe je een peddel (je hebt er maar 1 hè) vast houd en bij iedere slag (of is het een haal) net voordat je de peddel uit het water haalt iets je hand draait om zo een kleine zwenk te geven en daarmee geef je een aanpassing in je richting., anders moet je telkens de peddel van hand ruilen en dat is niet de bedoeling.

Zowel Rilana als ik hebben hier heel veel plezier in, stiekem vind ik dit leuker dan de kano . . . sssssst.

De andere cursisten blijken zich te vermaken met spelletjes en wedstrijden in hun kano’s en kajakken en voor we het weten zit iedereen na 2 uurtjes vertier in de kantine aan een warm drankje.

 

Volgende week is het Paasweekend en dan is het op tijd verzamelen voor de reis naar Duitsland.

 

Lesdag 6.

 

Zoals aangegeven vertrekken we naar Duitsland waar we gaan wildwater kanoën. Iedereen die mee gaat is op tijd, jammer dat niet alle cursisten mee konden maar dat mag de pret niet drukken. Na het inspecteren en inpakken vertrekken we met een 4 tal auto’s naar het riviertje de “Erft”. Het is 5 kwartier rijden en voordat je het weet sta je buiten de spullen uit te pakken en loop je achter de kenners van dit gebied aan naar de plak waar je gaat inschepen. Rigo laat zien dat je ook in een wat wilder watertje gewoon in een kano kan instappen, en kort na elkaar raken we vertrouwd met dit voor de meeste van ons wilde water.

 

We gaan richting spoorbrug en daar krijgen merken we direct waarom wij 2 weken geleden zo lang moesten oefenen op het “Kanten”, onder deze spoorbrug is de stroming wat ruiger dan een stukje terug en dat betekend dat wij hier dat Kanten in praktijk gaan brengen.

Ook hier gaat het de jeugd beter af dan de oudjes uhh de oudjes, dat ben ik en ik alleen want Henk heeft nog steeds last van zijn blessure en Addie heeft andere verplichtingen dus ik ben hier de OPA.

M.u.v. het kanten krijg ik het niet voor elkaar om de andere oefeningen uit te voeren en dat resulteert in wat meer kijken dan uitvoeren, ik vind het geen ramp want ik geniet van de kapriolen die zowel mijn mede cursisten als ook de meegekomen vrijwilligers uithalen en dat geeft leuke foto’s.

 

Rond 13:00 uur varen we een paar honderd meter verder en gaan we lunchen, ieder had de raad meegekregen om zijn of haar eigen lunch mee te nemen en daar heeft men gehoor aan gegeven.

Maar ook binnen “het Anker” zijn er mensen die je een “buitenbeentje” kunt noemen en hier is dat Mark, je zit rustig je broodje te eten en dan komt daar ineens Mark aan met een broodje frikadel.

Mark heeft een pan, gas kookstel, boter, broodjes, frikadel en natuurlijk saus meegenomen, en zo maakt hij van een heerlijke zonnige dag ook nog een culinaire dag . . . . . . direct voordragen als TOP CHEF Nederland.

 

Na de pauze gaat de groep er weer fris tegenaan en besluit ik om mij om te kleden en de verdere tijd in te vullen met foto’s en filmpjes maken, en dat is terug te vinden op de site.

 

Ik vind het een geslaagde cursus en ben een hele ervaring rijker geworden, het varen met een kano maar meer nog het varen met een Canadees is iets bijzonder om mee te maken. Rigo is een rustige instructeur die vooral duidelijk kan uitleggen waar het om gaat en je op je gemak stelt wanneer je het moeilijk hebt.

Zowel ik als mijn dochter vonden de cursus heel leerzaam en ik weet mij te redden wanneer ik naar Noorwegen ga en daar is het mij om te doen geweest.

 

Dank en een groet,

 

Eef.

 

 

 

Wanneer u ook eens kennis wil maken met het kano varen vind u hieronder enkele link adressen,

 

Adres:

Oversluis 8

7071 DA Ulft
Coördinaten: 51°53’25.68”N 6°23’13.92”O

 

info@rkvhetanker.nl

Website

Facebook

 

 


door

Tags: