Het Anker laat spierballen zien tijdens 38e Veluwerally
Een stralende zon, 15 blikken soep, een tube pannenkoeken, 1 liter rum, 5 waardige toerkajaks, een kano, uitrusting, een brok gespreksstof en een kleine 300 meeliggers—een prachtig weekend voor 7 van onze kanovaarders om mee te doen aan de Veluwerally! (Een van de bekendste kanotochten in Nederland.)
De sfeer zat er al vroegtijdig in op de stadscamping in Deventer, het startpunt van de rally en overnachtingsplek voor de deelnemers. Zaterdagmiddag arriveerden de eerste kanoërs/kajakkers van onze groep op het kampement om zich klaar te maken voor een zware avond en tocht.
Fred en Doré hadden een prachtig plekje dicht bij het startpunt uitgezocht met uitzicht over het water. Na een lekkere punt appeltaart heeft de rest van het gezelschap de tent opgezet en de auto’s naar Hattem gereden (35 km punt). Bij terugkomst was het veld al een stuk voller en hebben we de camping verkend (en boten bewonderd). Diverse leveranciers hadden er een stand, er was genoeg te zien en te doen.
Tegen de avond ging de barbecue aan en gelukkig doken de enige tijd vermiste dames net op tijd op voor een lekkere avondmaaltijd (toch maar eens duidelijk maken dat ze niet met wildvreemde kerels in een kano moeten stappen…). ’s Avonds werden de onvermijdelijke (sterke) verhalen verteld en na het bekijken van een vuurwerkshow in de verte zijn we vroeg ons nest in gedoken. (Noteren voor de volgende keer: luchtbed meenemen en opblazen, pomp meenemen, warme slaapzak regelen, oordoppen meenemen).
’s Morgens héél vroeg werden we gewekt met de mededeling dat de 80km om 7:30 uur van start ging. Omdat we toch wakker waren zijn we maar opgestaan en hebben we samen ontbeten. Nick was keurig op tijd voor het ontbijt/boten pakken.
Om 08:15 klonk het startschot. Te midden van een armada aan felgekleurde bootjes trokken we in gestaag tempo op. Onderweg was er voldoende tijd om elkaar bij te praten, over de beste techniek, diverse boten, peddels, vaartochten en de laatste nieuwtjes. Nick probeerde zijn hoge steun uit, misschien wil hij dat de volgende keer even aankondigen of op een andere plek wil proberen? Na een kilometer of 15 hadden we eindelijk de ‘geoliede machine’ “wij gaan niet zo hard” Canadeesvaarders in zicht, tijd voor de eerste pauze. Met de stroom mee, wind en zon in rug kwamen we rond het middaguur aan op onze tweede pauzeplek. Tijd voor koffie, soep en pannenkoeken, volgens recept van Doré, Fred en Marc.
Het tot op het bot gemotiveerde en getrainde gezelschap kwam in de vroege middag aan in de jachthaven van Hattem, de eindbestemming. Een prima prestatie!
Niet minder dan 300 deelnemers namen deel aan het evenement, dat werd georganiseerd door zo’n 50 vrijwilligers. De sfeer en organisatie waren (als vanouds) geweldig; bedankt allemaal en tot volgend jaar!